بازگشت
تسلیت و هم دردی
جمعي از دوستان جمعي از دوستان

      ا لیوم تاریخی 20/ا/2008 خبرا لم ناک وغم انگیزی را شنیدم به این عبارت که جناب محترم  شاد روان عبدا لبصیر امید وار(( بلوچ)) دا عیه اجل را لبیک گفت. ا نا لله و انا الیه را جعون. فامیل، خانواده ودوستان، رفقا، هم صنفی های خودرا به ماتم نشاند. رفقا وهم صنفی های مرحوم ، عبدا لبصیر امید وار((بلوچ)) به فامیل محترم و بازمان ده گانش، تسلیت به عرض میرسانندوبرای با زما نده گانش از بار گاه ایزد متعال صبر جمیل خوا سته و روح آ ن مرحومی  را شاد میخوا هند. مرگ عبد البصیر امید وار(( بلوچ )) برای فامیل و رفقایش وحلقۀ فر هنگیان کشور یک ضا یعه جبران نا پذیر است. عبد ا لبصیر امیدوار ازجمله شاگردان توانا و قلم بدست وهنرپیشه  سناریو نویس ودرامه نویس، نطاق وسخن گوی خوب درکنفرانس ها وپرو گرام های تعلیمی وتربیتی، پارچه های تمثیلی بین سالهای1339 الی 13345 درمکتب ابن سیناو دارالمعلمین بود علاوه بر مصروفیت دوره متعلمی خود. پروگرام های بلوچی را به موفقیت عام در رادیو افغا نستان وقت پیش می برد. بعد از فراغت دوره دارالمعلمین درسال 1345 شامل پوهنځی تعلیم وتربیۀ پوهنتون کابل گردید بعد از دوره فراغت از پوهنتون کابل به حیث روا ن شناس در مربو طات وزارت معارف وکلتور به حیث انسان مستقل آزاداندیش دل سوز و مهربان خدمات شا یسته را انجام داده و در هرگونه شرایط دشوار زنده گی، انسان مستقل بوده و همیش مو ضع گیری بیطرف و فعال داشت. 


January 21st, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها